Na weer een onrustige nacht met  weinig slaap is dit de dag van de start. Het is  ´s ochtends aan de koude kant dus een windjack is geen overbodige luxe. Natuurlijk ontzettend zenuwachtig en gespannen zodat  ik eigenlijk geen hap door mijn keel kon krijgen. Mijn teammaten zagen er veel beter uit dan ik maar zij hadden de tocht al eens meegemaakt. Na het ontbijt werd er een groepsfoto gemaakt en vervolgens werd  er op teamvolgorde gestart. Wij hadden nr 12. Bij het naar voren komen van de teams werd bij iedereen een praatje gehouden dus ook in mijn persoon. De reden dat ik meedeed was  duidelijk, het was emotioneel ook even een moeilijk moment.

Na de start was het meteen klimmen geblazen, een lange klim.Door de onervarenheid nam ik de klim met een te groot verzet. Het  gevolg was dat  ik na amper 25 km de eerste krampverschijnselen kreeg. Toch nog door kunnen rijden naar CP1 waar werd besloten door oa mijn teammaten om niet verder te rijden maar in de bezemwagen naar Dochamps te  gaan. Rob stelde zich solidair op om mee te gaan in de bezemwagen. Natuurlijk teleurgesteld dat de eerste dag na 38 km was afgelopen maar het doel was en bleef om rijdend in NIjmegen aan te komen. Tijdens deze eerste km van de tocht kreeg ik wel een enorme kick van het afdalen. Dit wasSUPERVET EN SUPERGAAF. Met 50 km per uur naar beneden rijden is een mooi moment en kunt dan enigzins herstellen van de fysieke inspanning.

Het voordeel van vroeg terug zijn op de camping is dat je niet hoeft te wachten om te kunnen douchen en dat je klaar bent om de Heroes die onderweg zijn binnen te halen. Een gezellige boel is het dan bij de finish met natuurlijk een pilsje n de hand. Verder wil ik Rob bedanken dat deze zich als een echte teammaat opstelde en het ook belangrijk vond dat ik Nijmegen zou bereiken op een verantwoorde manier. Het avondeten bestond uit een kommetje soep een bord pasta voor de koolhydraten, rauwkost en een toetje. Diezelfde avond een GPS met een route over de weg geregeld voor de volgende dag. Afstand 51 km met 1500 hoogtemeters dus absoluut geen makkie. Iklag die avond op tijd in bed nl om 21.30 uur. Die avond kreeg ik diverse smsjes om me succes te wensen voor de volgende dag. Natuurlijk ook naar huis gebeld om de belevenissen te vertellen van die dag en dat er ook nog wel eens een verstandig besluit genomen kan worden.