10 mei 2008 Hoe het gaat met de drukte rondom Cody
Hallo Allemaal,
Er is weer zoveel gebeurd na de vorige mail. Ik moet het weer even kwijt.
Op vrijdag 18 april is de WMO consulent geweest. Het was een heftig gesprek. De aanvraag voor een rolstoel voor Cody was geen probleem. Hij heeft deze nodig voor de lange afstanden. Op 5 juni staat er een schoolreisje gepland naar het sprookjesbos in Valkenburg. Cody zou niet meekunnen zonder rolstoel en daar staan er geen om te lenen. Dit zal wel vaker het probleem zijn dus kunnen we er beter een voor onszelf hebben waar hij dan ook goed in zit. Hij moet ook gewoon overal mee naartoe kunnen zonder dat het lopen hem teveel en dus vermoeiend wordt. Hij kan dan ook gewoon genieten en raakt niet beperkt.
Het huis wordt een ander verhaal. Hij zij dat het wel complex was en dat er daarom een adviesbureau langs moest komen om een advies naar de gemeente te doen. We weten dus nog niet of de aanvraag in behandeling word genomen.
Op maandag de 21 ste liet de consulent ons weten dat er iemand anders komt. Het advies bureau Brederode laat al snel iets horen en komt dan ook al op 6 mei. Ook Doove , waar de rolstoel vandaan moet komen laat ook snel iets weten. Deze meneer kan ook op 6 mei komen. Ik wist niet wat er gebeurde toen ik 2 afspraken op een dag had. Ik ben tot nu toe gewend dat Henk regelmatig verlof in moet dienen omdat niet alles lukt op de dag dat hij vrij is.
Ook blixembosch liet al snel weten dat we daar op 2 mei naartoe konden om kennis te maken met de revalidatiearts. Gelukkig waren we toen allebei vrij en hoefde we niets te regelen. Ook heel fijn.
Op maandag 21 april zijn we naar de Mytylschool geweest voor een intake en een rondleiding. Dit was wel even schrikken. Je ziet daar alleen maar rolstoeltjes. Wij zijn er wel van overtuigd dat het het beste is voor Cody om daar te zijn. Hij krijgt daar alles wat hij nodig heeft en wij worden op de hoogte gehouden van wat er op welk moment moet komen.
Op 2 mei bij de revalidatiearts werd er al snel een afspraak gepland voor het schoenmakerspreekuur. Cody heeft steunzolen en schoenen nodig.
Dit kon al op 8 mei. Ik dacht fijn lekker snel en Cody heeft nog vakantie.
Ik kon het gelukkig regelen met het werk. Laten wij daar nou voor niets naartoe gegaan zijn. De dokter was ziek. Oke kan gebeuren. Omdat de schoenmaker er alleen op donderdagmiddag is gaan we een week verder, Do de 15de dan maar. We gaan weer opnieuw iets regelen. Gelukkig heb ik hele aardige collega’s die me kunnen helpen.
Brederode komt op di 6 mei. Gelukkig weet de consulente iets meer van het ziektebeeld en weet wat er moet gebeuren. Ze geeft aan de gemeente door deze aanvraag in behandeling te nemen. Het rolstoelgebonden moment komt toch en dan kunnen we er maar beter op voorbereid zijn. Wij zijn hier al blij mee. Gisteren belde Brederode al op om te zeggen dat ze op 20 mei komt met een bouwkundige. En dan maar afwachten wat die gaat zeggen qua mogelijkheden. Ze zijn allemaal heel goed in de woorden GOEDKOOP en ADEQUAAT. We zien wel, we hebben gelukkig nog tijd genoeg. Na Brederode kwam Doove. Het wordt een rode rolstoel. Dat was het antwoord op de vraag van de meneer toen hij aan Cody vroeg welke kleur de rolstoel moest zijn. Er word ook meteen een autostoel besteld die uit de auto naar buiten draait zodat hij makkelijker in de auto kan en ik hem niet hoef te tillen.
Op woe 7 mei moest ik eigenlijk voor mezelf naar het Radbout. Ook daar was een brief voor gekomen om op een andere dag te komen. Dit was de druppel die ervoor zorgde dat ik het maar in aug doe als we toch weer met Cody gaan. Dat was goed. De kinderarts in Geldrop heeft ook al 4 wijzigingen gestuurd. Veel afspraken oke, maar van al die wijzigingen word je knettergek.
Vandaag zijn we naar het Elizabeth ziekenhuis in Tilburg geweest voor een ledenbijeenkomst van nieuwe leden van VSN.Ook dat hoort erbij.
As woensdag gaan we naar de kinderarts ,als er geen brief komt met een andere datum. Ik ging van 7 mei naar de 14de en van de 14de naar de 21ste en van de 21ste middag naar de ochtend en nu uiteindelijk toch op de 14 de. Vandaar mijn wantrouwen.
En op deze dag ook een afspraak bij de fysiotherapeute die Cody op school behandeld.
Gelukkig gaat het nog goed met ons menneke. We luisteren goed naar hem en het gaat ook goed met de medicijnen. Hij doet gelukkig nergens moeilijk over. Hij accepteerd het zoals het is. Dat is gelukkig heel fijn. Hij blijft altijd vrolijk met een lach. Ik zit te tikken met tranen in mijn ogen.
Het blijft onbegrijpelijk.
Ik ben mijn verhaal weer even kwijt.
Wij wensen jullie allemaal hele fijne pinksterdagen.Aan het weer zal het niet liggen.
Wordt vervolgd,
Groetjes van Fam Stavorinus uit Gerwen
Maak jouw eigen website met JouwWeb