Hoi allemaal. Deze berichten heb ik helaas vanuit de thuisbasis moeten maken. Enkele pogingen onderweg zijn mislukt dus probeer ik alsnog een verslag te maken van de gebeurtenissen.

Vrijdagmorgen nog gewerkt  bij Frencken Mechatronics. Enkele collega’s kwamen mijn nog succes wensen voor de tocht der tochten. Vrijdagmiddag zou ik vertrekken richting Wiltz in Luxemburg. Ik zou meerijden met Carel en Jose, oom en tante van Annelies. Het vertrek viel zwaar, een hele week weg zonder vrouw en kinderen.

De reis zou volgens de routeplanner ca 2 1/2 uur duren maar de eerste tegenslag kregen we bij Maastricht waar we half ur op onthoud hadden. De ellende begon pas echt bij Luik daar hadden we een vertraging van een uur. Om zeven uur eindelijk aangekomen op de camping waar  Roel en Brigitte hun campement hadden opgeslagen. Ik mocht gedurende twee dagen in hun voortent slapen. op vrijdag was er weinig te beleven op het terrein van de Heroes. Enkel een camper  en twee tentjes. De andere dag kwam ik weer beneden en zag dat het terrein goed gevuld was met meer campers en tentjes, de heroes waren in aantocht. Het was een gezellige bedoeling en het was de dag dat ik mijn teamgenoten zou ontmoeten: Rob Schaap, Frank Lenders en Remco Voets. Inmiddels waren de Charity Bikers ook gearriveerd. Deze kende ik via een regiobijeenkomst. Dit team bestond uit Cor, Ivo, Herwin, Toon, Frans en Wout. De laatste twee waren de begeleiders en hadden zich als vrijwilliger opgegeven voor het evenement. De rest van de week konden we met hun optrekken omdat zij de bagage van ons ( Rob en mijzelf) wilde meenemen. De dag vloog voorbij, eerst een toespraak van Vera Verzijl dan een toespraak van de burgemeester  van Wiltz met een drankje en voordat je het weet is het alweer bedtijd.